انواع وسایل پرشکی

چرا باید یک ویلچربرقی انتخاب شود ؟

اگر شما قادر به راندن ویلچرهای معمولی نباشید و یا اگر بخاطر آسیب دیدگی ، ضرورت پیدا کند که فشار وارده بر شانه ها و دستهای خود را کاهش دهید ، استفاده ازیک ویلچر برقی برای نقل وانتقالات مناسب بنظر می رسد ، تا بتوانید همچنان بطور ایمن به جابجایی های خود ادامه دهید . انتخاب یک ویلچر برقی به عوامل زیادی از جمله : وضعیت سطوحی که ویلچر روی آن حرکت داده خواهد شد ، نیاز به تغییر درگاه ها و عرض معابر و جداول در محیط زندگی و ازاین قبیل موارد بستگی دارد .

قطعات ویلچربرقی

ویلچرهای برقی از قسمتهای مختلفی تشکیل شده است که مهمترین آنها عبارتند از :

شاسی

شاسی ویلچر برقی پایین ترین قسمت آن است که در واقع موتور ، باتری ، چرخ های محرکه ، چرخهای جلو و بخشهای الکترونیکی و کل سیستم نشیمن به آن متصل می شوند . ویلچرهای برقی با توجه به محل استقرار چرخ رانش و نسبت به مرکز ثقل سیستم ، به سه شکل زیرگروه بندی می شوند :

چرخهای رانش – عقب

چرخهای رانش در پشت مرکز ثقل کاربر قرار دارد ، و چرخهای کوچک در جلو هستند ( شکل زیر ) . در این حالت خصوصیات رانش و ثبات قابل پیش بینی است . اما ، به خاطر بزرگتر بودن شعاع چرخش ، مانور ویلچر در جاهای تنگ وباریک ممکن است با مشکلاتی همراه باشد .

چرخهای رانش – جلو

چرخهای رانش در جلوی مرکز ثقل کاربر قرار دارند و چرخهای عقب کوچک هستند ( شکل زیر ) . این ساختار منجر به افزایش ثبات شده و یک شعاع چرخشی کوچک را فراهم می آورد . اما ممکن است انتهای ویلچر تمایل به انحراف داشته باشد و راندن در یک خط مستقیم ، بخصوص هنگام سرعت گرفتن روی سطوح ناهموار ، می تواند با مشکلاتی همراه باشد .

چرخها ی رانش – وسط

چرخهای رانش دقیقا” در زیر مرکز ثقل کاربر قرار دارد ( شکل زیر ) . دراین شرایط ، شعاع گردش کوچکتر است که باعث می شود حرکت در محیط داخل منزل کارآمدتر باشد ، اما برای حرکت در محیط بیرون خیلی خوب نیست .

کنترل ها

این تجهیزات که برای کنترل ویلچر برقی استفاده می شوند ، تجهیزات جانبی یا قسمت کنترل رانش نامیده می شوند . همچنین می توانند همراه با سیستمهای کنترل محیطی و لوازم کامپیوتری مرتبط و استفاده شوند . معمولا” کنترلهای ویلچر قابل برنامه ریزی هستند و می توانند با استفاده از انواع گوناگون جوی استیک ها یا سوئیچها ( از جمله sip-and-puff ) کار کنند .

وضعیت نشستن و استقرار بدن
وضعیت نشستن و استقرار بدن روی ویلچر ، بخش خیلی مهمی از ویلچر محسوب می شوند و نقش زیادی در راحتی ، عملکرد ، ایمنی و سلامت فرد دارند . سیستم صندلی باید بصورت اختصاصی متناسب با نیازهای شخصی ، وضعیت پزشکی و چگونگی عملکرد اندامهای فرد و اولویتهای فردی از جمله حفاظت پوست در برابر فشار بیش از حد طراحی وتنظیم شود .

سیستم صندلی
سیسم صندلی دارای سه گروه بندی کلی است : جداشدنی از چارچوب ، مدولار و سفارشی .

بطورکلی صندلی سفارشی تنها هنگامی مورد نیاز است که تغییرشکلهای اسکلتی عضلانی مانند اسکلوزیس یا بعد از یک جراحی پیوند بافت به خاطر زخم فشاری وجود دارد . اجزاء اصلی سیستم صندلی شامل تشکچه و پشتی است .

تشکچه و پشتی صندلی از طیف گسترده ای از انواع مواد ، از جمله فومهای انحنا ء دار ، حفره های پر از هوا ، ترکیب هوا و فوم ، یا مملو از ژل ساخته شده اند . تشکچه ها بر اساس نحوه توزیع فشار ، تثبیت وضعیت استقرار بدن ، جریان هوا ، عایق بودن و یا انتقال گرما متفاوت هستند . انتخاب نوع و مواد تشکیل دهنده آن به نیازها و فعالیت های فردی کاربر بستگی دارد .

اگر تمام ویژگیهای مورد نیاز را نتوان در یک تشکچه پیدا کرد ، انواع غیر تجاری آنها ضرورت پیدا می کند . بر خلاف ویلچر های دستی ، در ویلچرهای برقی ، وزن تشکچه و تکیه گاه پشت معمولا” مورد توجه قرار نمی گیرند .

شواهد و تحقیقات نشان می دهد که یک تشکچه کاهنده فشار با اندازه مناسب ، در مقایسه با یک تشکچه فوم ارزان قیمت ، احتمال بروز زخم فشاری را به نسبت بیشتری کاهش می دهد .

فن آوری های خم شدن و شیب دار شدن صندلی ویلچر ، ضمن از بین بردن فشار وارده بر بدن ، به مدیریت وضعیت استقرار بدن ، تامین راحتی و فعالیت های مراقبت شخصی فرد کمک می کند . همچنین قابلیت خم شدن که زاویه بین صندلی و پشتی را تغییر می دهد ، به کشش عضله خم کننده ران کمک کرده و باعث می شود که سونداژ ، توالت کردن و جابجایی برای مراقبان راحت تر انجام شود .

به علاوه بواسطه خاصیت شیب دار شدن ، صندلی و پشتی با هم کج می شوند ، هنگام خم شدن به پشت ، زاویه های ران و زانو ثابت نگه داشته می شود . این موضوع باعث می شود احتمال نیروهای برشی هنگام وضعیت خم شدن کاهش پیدا می کند .

افرادی که نمی توانند به طورمستقل جابجایی وزن یا انتقال را انجام دهند ، باید روی ویلچرشان سیستم خم شدن و شیب دار شدن را داشته باشند .

ارزیابی صندلی و ویلچر ایستا

ویلچرهای برقی می توانند صندلی بالارونده یا مکانیزهایی داشته باشند که کاربر را درحالی که روی ویلچر است ، درحالت ایستاده قرار دهند ( عکس زیر ) . صندلی های بالارو می توانند به جابجایی نیز کمک کنند ، چراکه جابجایی به سمت سراشیبی آسانتر است .

بعلاوه ، صندلیهای بالارو و ایستا می توانند اجرای فعالیتهای روزمره ای که ممکن است در سطح بالاتر از شانه انجام شوند ، را در حالت نشسته آسانتر و کاربردی تر کنند . از آنجایی که اجرای فعالیتهای بالاتر از سطح شانه ، فرد را در معرض خطر آسیب دستها قرار می دهد ، اخیرا” برای تمام افرادی دچار آسیب نخاعی که از ویلچر برقی استفاده می کنند ، دستورالعملهایی توصیه شده است که بر اساس آنها عملکرد دستها با بالارفتن سطح نشیمن بهتر فراهم می شود .

ویلچرهای دارای سیستم کمک حرکتی ، اساسا” همان ویلچرهای دستی هستند که به یک موتور تجهیز شده اند ، که هر گاه دوست داشته باشید ، می توانید از آن برای راندن ویلچر کمک بگیرید . در واقع این سیستم به کاربر اجازه می دهد که راندن ویلچر آسانتر و سریعتر انجام شود و بخصوص هنگام عبور از موانعی نظیر رمپ های با شیب تند به کاربر کمک می کند .

برای کسانی که به دردهای شانه مبتلا هستند یا افراد تتراپلژی ، این سیستم می تواند یک مناسب سازی خوب بین یک ویلچر برقی و دستی محسوب شود . معمولا” ویلچرهای دارای سیستم های کمکی ، اندازه بزرگ تر و قابلیت مانورکمتری نسبت به ویلچرهای معمولی دارند ، اما حجم کمتری دارند و حمل ونقل آنها آسانتر است و نسبت به ویلچرهای برقی قابلیت مانور بیشتری دارند

گالری تصاویر محصول

تصاویر
بیشتر